Afgelopen zomer heb ik het enorme voorrecht gehad om een fantastisch stel te mogen trouwen. Ik denk dat dit als voorzitter van de Rotterdamse stichting Ohel Abraham de meest bijzondere ervaring was tot dusverre. Misschien was het wel de eerste ‘choepa’ voor benee Noach in Nederland!
Zoals het steeds meer en meer het geval is, komen er allerlei mensen via via naar mij toe voor vragen en verzoekjes. Een vaste bezoeker vertelde mij over een niet-joods stel, dat wilde trouwen, en het liefst getrouwd wilden worden door een orthodoxe jood.
Zij wilden namelijk dat hun huwelijk in het teken van Hasjeem, Tora en de zeven mitswot voor benee Noach zou staan. Vreemd genoeg konden zij niemand vinden om aan dit ‘onorthodoxe’ (in de zin van ‘ongebruikelijke’) verzoek te voldoen.
En waarom niet? Joden worden burgerlijk getrouwd door niet-Joden, waarna de religieuze ceremonie (kortweg ‘choepa’ genoemd) door een rabbijn wordt voltrokken. Waarom zouden niet-Joden die burgerlijk getrouwd zijn, niet door een religieuze Jood getrouwd kunnen worden in een eigen ceremonie?
Halachisch is het heel eenvoudig, zolang er geen berachot (zegeningen) gezegd worden, de huwelijksformule niet gebruikt wordt en duidelijk gemaakt wordt dat het een huwelijksceremonie betreft op basis van joodse waarden maar voor niet-Joden is er niets aan de hand.
En, het past volkomen in de overtuiging van de Ohel Abraham dat het jodendom actueel en relevant is voor iedereen.
Jodendom moet uit de jesjibot en kiddoesjruimtes komen en de mensen en samenleving om ons heen positief beïnvloeden.
Als we dat niet doen, moeten we ook niet raar opkijken als de kostbare joodse gebruiken zoals sjechita en brit mila onder druk komen te staan. Want voor de gemiddelde Nederlander is de relevantie van het jodendom namelijk nog ver te zoeken.