Joods worden doe je niet zo maar. Daar moet je wel wat voor doen. En er is altijd een aanleiding, een begin tot een dergelijk ingrijpende verandering. De religieuze verandering in ons gezinsleven begon bijna vijf jaar geleden. Ik las een bijbelstudie over de sjabbat van een messiaanse beweging. Na bestudering hiervan ging ik om, en ik gaf dit boek enthousiast door aan mijn vrouw. Zij las dit boek ook en begon haar eigen onderzoek. Niet lang daarna besloten we sjabbat te gaan vieren, maar nog wel op onze eigen manier. Eigenlijk deden we dat op dezelfde manier zoals we de zondag voorheen invulden. We gingen op internet zoeken of er ergens een religieuze gemeente was die op sjabbat bij elkaar kwam voor studie en gebed, en die hadden we vrij snel gevonden. Na er een paar keer geweest te zijn hebben we ons daar ook bij aangesloten. Deze verandering, zowel qua rustdag en van denken, viel niet echt in goede aarde bij familie en sommige vrienden. Een paar vrienden zien we hierdoor niet meer, maar baroech haSjeem , onze familie zien we gelukkig nog wel, ook al hebben zij een andere mening over onze wens; leven volgens Torat Mosjee en aansluiten bij am Jisraëel.
De lange weg naar het Joods zijn, deel 1 van 4
door Gastschrijver | Gioer
