Inhoud
Sjabbat in Alon Sjeboet
Sinds mijn komst naar Jisraëel, bijna drie jaar geleden, heb ik fulltime op de jesjiba gestudeerd, waarbij ik doorgaans afwisselend een sjabbat doorbracht, of op de jesjiba of in Alon Sjeboet. In Alon Sjeboet, waar ik woonachtig ben, valt veel schitterends te zien van de natuur.
Zegen van de natuur
Op een ochtend, uurtje of zeven, gekleed en al, zie ik twee herten op 100 meter van mijn caravan. Ze doen een schijngevecht. Ik kan het niet geloven! Een van hen komt op een gegeven moment op maar 30 meter van het raam. Er komt een speelse, willekeurige gedachte bij mij op… mmm, een lekkere biefstuk! En dat het zo jammer is dat er zoveel gedonder over sjechita (koosjere slacht) is in Europa. Hopelijk kan Meïr in de toekomst toch zijn vak gaan uitoefenen in Rotterdam.
Gastvrijheid een mitswa
Behalve van de natuur, geniet ik ook enorm van de gastvrijheid in Alon Sjeboet. Tijdens twee Joodse feestdagen had ik negen (!!!) uitnodigingen om ergens de maaltijd te nuttigen. Beleefd moest ik dus veel ‘neen’ verkopen. Het is een mitswa om met de Joodse feestdagen gasten aan tafel te hebben en in mijn religieus-Joodse gemeenschap maken ze hier echt ernst van.
Welkom in kehila Breda
Pasgeleden was er weer een bijzonder moment. Na de rabbijn werd ik opgeroepen voor een alia (voorlezing uit de Tora). ‘Sja’ul Yisrael ben Awraham’, oeps, dat ben ik realiseer ik mij. En ik moet denken aan al die jaren sinds 2000, dat ik tijdens Jom Kipoer welkom was bij kehila Breda. Bij het open en dicht maken van de aron dacht ik steeds: ‘Wanneer kan ik dit ook doen!’
Gitzwarte Jood
Laatst kreeg ik ook een alia en toen stond deze gitzwarte Jood uit Rotterdam (dat ben ik en ‘so what’, Jodendom kent geen kleur) jankend op de bima. Yisrael, Yisrael, wat ben ik blij en gezegend dat ik hier ben!
