הַט-לִבִּי, אֶל-עֵדְוֹתֶיךָ; וְאַל אֶל-בָּצַע
— TEHILA 119:36
Inhoud
Kajsroet
Ik schreef in mijn eerdere blog hoe uitdagend koosjer eten in Rotterdam is, en dat ik regelmatig nadenk over de betekenis van dit Tora-dieet (kasjroet, de joodse spijswetten).
Vanwege mijn empirische inslag wil ik ook zichtbare resultaten zien. Wat maakt het voor verschil? Waarin sterkt koosjer eten mij op een manier die ik anders niet zou ervaren?
Impulsen
Het belangrijkste effect dat zich mogelijk voordoet is, denk ik, het leren om je impulsen te bedwingen.
…Godzijdank, dat hemelse ijs is koosjer!
Ben & Jerry’s
We weten allemaal hoe lastig het is om ons eetgedrag in de hand te houden en om dat Ben & Jerry’s ijsje hier en dat puntje Dudok-appeltaart daar te laten staan. Hoewel dat voor Ben & Jerry’s voor mij niet strikt noodzakelijk is, want Godzijdank, dat hemelse ijs is koosjer!
Tora-dieet
Zelfs veel Joodse en noachietische volwassenen die graag het Tora-dieet willen volgen, worstelen met het ruime aanbod van niet-koosjere hapjes. Het is allemaal o zo lekker, o zo makkelijk te koop en o zo verleidelijk… En zo is natuurlijk het hele leven, vol met verleidingen waar onze impulsen maar al te graag op ingaan.
Zelf ben ik dus niet met een Tora-dieet opgevoed en ik vind het daarom des te interessanter om te zien wat het effect van een Tora-opvoeding kan betekenen.
Mijn oudste zoontje van drie, bijna vier, is niet anders gewend dan koosjer eten. Voor hem is het normaal om op de crèche apart, koosjer eten te hebben, om niet alles van de Appie in de boodschappenkar te gooien, dat vlees en kip in Rotterdamse winkels niet koosjer zijn en dat we soms goedbedoelde hapjes en drankjes van vrienden moeten doorgeven, want niet-koosjer…
Koosjere boodschappen
Mijn lieve kiddo volgt dit prima en ziet het tijdens het doen van boodschappen vaak ook als een spelletje. ‘Dit is wel koosjer, dat is niet koosjer, hè pappa?’
En hij wist mij qua koosjer eten toch te verbazen. Want volwassenen vinden het al lastig om zich qua eten te bedwingen, maar voor kinderen lijkt het de communis opinio te zijn dat dit onmogelijk is. Hoe vanzelfsprekend vinden veel mensen niet dat kindertjes al het lekkers naar binnen proppen dat in het zicht is?
Ik was met hem op een verjaardag, waar een tafel vol met lekkers voor zijn neus stond. Hij was toen niet eens twee jaar oud en ik keek op tegen een mogelijke interventie, omdat vrijwel alle koekjes, chipjes, chocolaatjes en drankjes niet koosjer waren…
Maar hij draaide zich rustig naar mij om en ook tot verbazing van de aanwezige gasten vroeg hij mij netjes wat hij mocht hebben. ‘Pappa, mag ik iets hebben?’
Zelfbeheersing
Opgelucht en trots op zijn zelfbeheersing gaf ik hem wat van de lekkere en koosjere knabbels die er waren en een dikke knuffel. Mijn opluchting en de verbazing van gasten zette mij aan het denken en ik herinnerde mij een onderzoek waarover ik eens had gelezen. [1]
Maatschappelijk succes?
Volgens dat onderzoek is een belangrijkste indicator van maatschappelijk succes de mate is waarin kinderen hun impulsen kunnen bedwingen. [2] Als je leert van korte-termijndoelstellingen af te zien, is het makkelijker om lange-termijndoelen te realiseren. [3]
Ik denk niet dat koosjer eten een garantie is voor zelfdiscipline, maar mijn persoonlijke observatie is dat dit wel kan bijdragen.
Nu moet ik alleen nog zelf wel leren om van de Ben & Jerry’s af te blijven….
