Ik ben Elyse, 37 jaar oud en woonachtig in Den Helder, samen met mijn dochter Laylie van 3 jaar.
Ik ben opgegroeid in een Nederlands Hervormd milieu, mijn zus, broertje en ik gingen naar de zondagsschool en zaten op een Christelijke school.
Nadat mijn ouders gingen scheiden verloren wij het geloof uit het oog.
Mijn opa vertelde rond mijn twaalfde jaar over onze Joodse achtergrond en dat in de tweede wereldoorlog veel van onze familie waren afgevoerd naar Auschwitz. Hierdoor begon ik mij te verdiepen in het Jodendom.
Ik ben in Theresienstadt geweest in Tsjechië, dit heeft bij mij veel indruk achtergelaten, maar ik durf eigenlijk nog niet naar Auschwitz.
Door de scheiding en de jaren die daarna volgde, was ik in de war geraakt en wist ik niet waar ik bij hoorde, dus heb ik echt alle geloven onderzocht die er te vinden zijn.
Ik heb vier maanden in een klooster doorgebracht in Den Haag, hier vond ik rust en wist ik zeker dat ik hier niet paste. Zeker toen ik zag dat de (lieve) zusters naar een beeld psalm 115 aan het zingen waren. Ik keek om mij heen en bedacht mij werkelijk van: horen jullie wel wat jullie nu zingen naar dat Maria beeld toe?
Ik kwam op Texel te wonen en te werken. Daar kwam ik in contact met mensen die gijoer aan het doen waren of gedaan hadden. Er is aardig wat Joods leven op Texel.
Later werd ik verliefd op een Amsterdammer en verhuisde daarheen en kwam te werken in de meest Joodse straat van Amsterdam, de Kastelenstraat.
Hier besloot ik om mijn gijoer te starten, maar mijn dochtertje werd geboren en haar vader en ik gingen uit elkaar. Dus toen werd Amsterdam toch echt te duur en verhuisde ik vorig jaar naar Den Helder.
Nog steeds heb ik contact met de rabbijnen in Amsterdam en rabbijn Katz ken ik nu ongeveer elf jaar en hij luistert altijd geduldig als ik weer even de weg kwijt ben. Ook lang geleden kwam ik in contact met rabbijn Meïr Villegas Henríquez, maar ik weet eigenlijk niet meer precies wanneer. En ook hij is altijd geduldig en wil altijd wel uitleg geven als ik vragen heb. Het is fijn om iemand te hebben die begrijpt wat je bedoelt en het ook in hetzelfde licht kan zien.
Vorig jaar juli heb ik de Noachietische eed afgelegd en ondanks wat hersenspinsels af en toe weet ik dat HaSjeem de enige Ware is en dat alles, maar dan ook alles van Hem afkomstig is.
Dus eigenlijk kan ik alleen maar zeggen…baroech HaSjeem!
Of ik ooit weer mijn gijoer herstart? Ik hoop be’ezrat HaSjeem dat dit mij gaat lukken en anders mijn weg in het Noachiet-zijn steeds meer zal ontdekken.
